Nieuws

Let op: sommige artikelen zitten achter een betaalmuur. Hier kunnen wij als stichting helaas niets aan veranderen.

NPO
Reportage herdenking Sobibor en in kamp Westerbork

NOS
80 jaar na opstand in kamp Sobibor blijkt welke rol ‘Nederlandse kapitein’ speelde

NOS Nieuws
Rutte: “herdenking opstand Sobibo tegen tragische en alarmerende achtergrond

Rijksoverheid
Toespraak minister-president Rutte in Sobibor (Engelstalig)

Trouw
Het leek onmogelijk, toch was er in kamp Sobibor een opstand. Rosanne Kropman schreef er een boek over

RTL nieuws
‘Mysterieuze kapitein die opstand Sobibor plande was Nederlander Jozeph Jacobs’

Volkskrant
Tachtig jaar nadat de laatste trein naar Sobibor reed is het vernietigingskamp gereconstrueerd

De Telegraaf
Boek over vernietigingskamp Sobibor: ‘Dat de meeste mensen deugen, gaat er bij mij niet in’

NRC
Lang bleef de dapper zwijgende kapitein van Sobibor anoniem, tot nu

Reformatorisch Dagblad
Sophie overleefde Sobibor, en veel andere gruwelen

Dagblad van het Noorden
Herdenking van opstand in vernietigingskamp Sobibor: ,,Verhalen vertellen, samen stil zijn en rouwen in verbinding met elkaar”

Het Parool
Amsterdammer Jozeph Jacobs bereidde een ontsnapping uit Sobibor voor: ‘Toen het plan verraden was, waren de nazi’s des duivels’

De Limburger
Boek van Nederlandse journalist over kamp Sobibor: ‘Belangrijke boodschap dat wij als mensen hiertoe in staat zijn’

RTV Drenthe
Tachtig jaar na de opstand in Sobibor: ‘Als je wil dat het nooit meer gebeurt moeten we daar samen voor zorgen’

Tachtig jaar na de opstand in Sobibor, als je wil dat het nooit meer gebeurt moeten we daar samen voor zorgen

NPO Radio1
2023-10-12-bijzondere-herdenking-sobibor

RTV Drenthe
Kamp Westerbork staat stil bij de opstand van Sobibor

NU.nl
Waarom was de opstand in Sobibór, 80 jaar geleden, zo bijzonder?

Nederlands Dagblad
Wie was ‘de muze van Sobibor’? Tachtig jaar geleden kwam dat vernietigingskamp in opstand

Zeer indrukwekkend en het blijft zeker levenslang bij mij hangen. Ik draag het iedere dag een beetje met mij mee.

De eerste jongerenconferentie vond plaats voorafgaand aan de Sobiborherdenking in 2013, toen we herdachten dat de opstand in Sobibor 70 jaar eerder had plaatsgevonden. Nu, 10 jaar later, is Stichting Sobibor benieuwd in hoeverre deze reis (blijvende) impact heeft gemaakt op het leven van deelnemers en hun gedrag en opinie ten aanzien van discriminatie en uitsluiting.
Hieronder de belangrijkste conclusies.

 

“Ik ging op reis als een meisje en kwam terug als een vrouw.”

Op 14 mei 2023 is in alle stilte in Herzliya, Israël, Sophia Engelsman-Huisman overleden. Zij is 97 jaar geworden. Sophia Engelsman-Huisman was één van de 18 Nederlandse overlevenden van het vernietigingskamp Sobibor. En (vermoedelijk) de laatste overlevende van de 34313 uit Westerbork  naar Sobibor gedeporteerde Joden.

Op 26 februari 1943 werd Sophia tijdens de razzia van het Joods ziekenhuis ‘Megon Hatsedek’ in Rotterdam opgepakt en werd Sophia Huisman doorgestuurd naar het doorgangskamp Westerbork. Deportatie naar Sobibor volgde op 10 maart 1943. Dertien vrouwen van dit tweede transport hebben de oorlog overleefd.

Sophia werd in Sobibor als ‘Arbeitsjude’ geselecteerd en kwam via de kampen Majdanek en Lublin-Alter Flughafen als dwangarbeider in de marmeladefabriek van Milejow. Hier overleefde ze Aktion Erntefest, de massamoord op 3 en 4 november 1943 op meer dan 43.000 Joden, na de opstanden in Sobibor en Treblinka. De Duitsers vergaten kamp Mileov.

Vervolgens werd ze naar Trawniki overgebracht, waar ze gedwongen werd om het uitgemoorde kamp schoon te maken, gouden tanden en kiezen bij de doodgeschoten Joden te trekken en de doden te verbranden.

Vanwege het naderende Rode Leger ging ze via het concentratiekamp Majdanek te voet naar Auschwitz, waar ze nummer 13879 werd. In Auschwitz werkte is het Scheissekommando, wat betekende dat ze alle poep in het kamp moest opruimen.  Vervolgens werd ze naar Bergen-Belsen, waar ze Anne Frank ontmoette, aldus een getuigenis uit 1966 bij Yad Vashem.

Op 8 mei werd Sophia in Theresienstadt bevrijd door het Rode Leger en door de Fransen snel over de demarcatielijn in veiligheid gebracht. Ze was doodziek door vlektyfus en woog nog 37 kilo.

Via de Batafabrieken in Best keerde ze terug naar Rotterdam, waar ze bij haar oom Jo, een broer van haar vader en zijn vrouw ging wonen. In Rotterdam leerde ze de student Jaap Engelsman kennen, die in onderduik de oorlog had overleefd. Ze kregen een relatie, die eindigde toen Jaap plotseling verdween omdat ze zich had gemeld bij de Haganah, een zionistisch-joodse paramilitaire organisatie. Deze werd in 1948 opgeheven, waarna Jaap in Jeruzalem ging studeren.

In augustus 1949 vertrok Sophia via Marseille naar Israël met het schip de Galilah. Op 29 augustus 1949 arriveerde ze in Haifa. Het was niet veel later in Jeruzalem dat Sophie en Jaap elkaar weer vonden en kort daarna trouwden. Sophie vervulde in Israël haar droom door verloskundige te worden. In de jaren ’50 keerden Jaap en Sophia terug naar Nederland vanwege het werk van Jaap op de ambassade en later bij Unilever. Hun vier zonen werd in Nederland geboren. In 1959 is het gezin definitief teruggekeerd naar Israël en was ze haar verder leven werkzaam als verloskundige. en was ze bij de geboorte van haar 21 kleinkinderen en vele achterkleinkinderen. De laatste jaren woonde ze in het zorgcentrum Beth Juliana.

Moge haar gedachtenis tot zegen zijn.

Ontdek het inspirerende levensverhaal van Regina Zielenski, een overlevende Sobibor die tegen alle verwachtingen in wist te ontsnappen tijdens de opstand op 14 oktober 1943. Haar ongelooflijke reis vanuit de duisternis naar een nieuw leven in Australië is er één van veerkracht en hoop. Of in haar woorden: “Ik spreek voor de vrienden die nog leven en ik spreek voor degenen die het niet hebben overleefd. Daarom ben ik hier.”

Het verhaal van Jozef van Delft op de Joodse markt in de Gaaspstraat. De markt was alleen toegestaan voor Joden, maar hij trotseerde de normen – een dure keuze. Geboren in Wildervank, kwam Jozef, samen met zijn vrouw Jenny, tragisch aan zijn einde in Sobibor in juli 1943. Zijn twee kinderen, Saartje en Jakob, werden al in 1942 gedeporteerd naar Auschwitz.

Lees verder

Van 1 juli tot 1 november 2023 is de tentoonstelling ‘Heroes of the Uprising in Sobibor – October 14, 1943 / Helden van de Opstand in Sobibor – 14 Oktober 1943’ te zien in Herinneringscentrum – Kamp Westerbork.

De tentoonstelling, vertelt het verhaal van een aantal helden die de opstand overleefden en bovendien de oorlog én de Holocaust overleefden. De borden met foto’s en opschrift zijn buiten te vinden bij de hoofdingang van het museum.

De tentoonstelling is een project van het district Wlodawa dat het stationsgebouw in Sobibor beheert. Het stationsgebouw is recent gerestaureerd en wordt door het district ontwikkeld voor educatieve doeleinden. De tentoonstelling is vorm gegeven door Poolse en Nederlandse scholieren als alternatief voor de jaarlijkse Internationale Jeugdconferentie in Sobibor. Deze kon door Covid-19 drie jaar lang niet plaatsvinden. Door dit project konden Poolse en Nederlandse scholieren toch contact houden met elkaar en de geschiedenis van Sobibor delen.
Jongeren namen (online)deel aan een panel van lezingen en historische workshops waar ze leerden over belangrijke gebeurtenissen en personen met betrekking tot het vernietigingskamp Sobibor. De kern van alle activiteiten in het project is een poging om de vraag over de oorzaken en gevolgen van de Holocaust te beantwoorden.

De Internationale Jeugdconferentie is sinds 2013 een jaarlijkse ontmoeting tussen Nederlandse, Poolse en Duitse scholieren, die elkaar in Sobibor ontmoeten om samen kennis te nemen van de geschiedenis.

Dit jaar vindt voor het eerst sinds 2020 weer een  Internationale Jeugdconferentie plaats rond 14 oktober in Sobibor.

Als onderdeel van het project ‘Sjiwwe voor Sobibor’ gaf Menno Visser, historicus en bestuurslid van Stichting Sobibor, op 8 juni vanaf  in het Herinneringscentrum Kamp Westerbork een lezing over het verband tussen Aktion T4 en het Aktion Reinhard-vernietigingskamp Sobibor.

In 1942 en 1943 werden onder de codenaam Aktion Reinhard meer dan anderhalf miljoen Joden in vernietigingskampen in het bezette Polen vermoord. Op hetzelfde moment was Aktion T4 al vanaf 1939 aan de gang. Hitler had persoonlijk – met het zetten van zijn weinig geplaatste handtekening – toestemming gegeven voor de moord op ongeneeslijk zieke en geestelijk gehandicapte Duitsers. De instellingen waar de ‘euthanasie’ op eugenetisch ongewenste Duitsers plaatsvonden werden in de jaren zestig omschreven als “Mörderschulen” voor Aktion Reinhard. Waarom werden deze Duitse en Oostenrijkse instellingen gezien als moord-opleiding voor Aktion Reinhard?

Bekijk hier de lezing:

Namens Stichting Sobibor legde bestuurslid Bernolf Kramer en zijn dochter een bloemstuk.

Dit jaar was het 80 jaar geleden dat de Kindertransporten vanuit Kamp Vught via Westerbork naar Sobibor plaatsvonden. Hier vind je een terugblik in foto’s, het NOS Jeugdjournaal en enkele toespraken.

Lineke de Vries

Sara de Vries vertelde het verhaal van haar nichtje Lineke de Vries, die als 6-jarige met moeder Eva naar Sobibor moest. Sara de Vries is gastspreker bij het Landelijk Steunpunt WOII-Heden. Lees hier haar bijdrage.

Opperrabbijn Binyomin Jacobs hield een overdenking. Die kun je hier lezen.

De leerlingen vervulden ook dit jaar verschillende rollen: als ceremoniemeester, interviewer of Kids Reporter. Ook lazen de kinderen de namen voor van in 1943 weggevoerde Joodse kinderen, en hielpen zij bij het leggen van de bloemstukken.

Na de herdenking was de voorstelling ‘Sjiwwe voor Sobibor’ te zien. Ditmaal in een speciale versie met teksten die te maken hebben met de kindertransporten van juni 1943.

Sjiwwe is de zevendaagse rouwperiode in de Joodse traditie. Het woord betekent ook ‘zitten’ en is het woord voor het getal zeven in Hebreeuws. Jonge theatermakers onderzochten nieuwe manieren van herdenken, tachtig jaar na de negentien transporten vanuit Nederland naar Sobibor.

Sjiwwe voor Sobibor is een samenwerking van Herinneringscentrum Kamp Westerbork, Theater Na de Dam, Roestvrij theater en Stichting Sobibor.

Het NOS Jeugdjournaal maakte onderstaande reportage over de herdenking op 4 juni:

“Maar zeker ook het programma na afloop van de herdenking: een toneelstuk, uitgevoerd door jongeren: Sjiwwe, heette het. Imponerend en confronterend. Ik kan het niet beschrijven, omdat de opvoering van de weg die de kinderen van de Kindertransporten moeten afleggen, zo echt was dat woorden tekort zouden schieten. Alle Middelbare scholen zouden verplicht dit moeten zien, in de strijd tegen antisemitisme en ieder andere vorm van rassenhaat.”

Opperrabbijn Binyomin Jacobs

De Kids Reporters van BS De Schalm maakten een verslag van de herdenking.

Foto’s: Monique van den Brink, Lisette Broess, Bernolf Kramer en Jan van de Ven.  

Met dank aan de leerlingen en docenten Mart, Lieke en Natalie van BS De Schalm, Defensie, Kids Reporters (filmpje volgt nog), Landgoed Huize Bergen, Politie Oost-Brabant, het Revesz Trio, het Rode Kruis en Buurtpreventie Vught. 

In 2023 is het 80 jaar geleden dat met 19 transporten 34.313 Joodse Nederlanders en vluchtelingen vanuit kamp Westerbork naar het vernietigingskamp Sobibor zijn gedeporteerd en vermoord. Slechts 18 van hen hebben de oorlog overleefd.

Stichting Sobibor organiseerde op donderdag 1 juni 2023, in samenwerking met het 4 en 5 mei comité, stadsdeel Zuid, een herdenking bij het monument ‘Sobibor – en wat doe jij’ bij de ingang van het  Vondelpark aan de Van Eeghenstraat 78.

De herdenking startte om 16 uur met de voorstelling Sjiwwe voor Sobibor door jonge theatermakers van Roesvtrij Theater.

Bij het maken van de voorstelling onderzochten jongeren van Roestvrij theater uit Dwingeloo het systeem achter de deportaties, de persoonlijke verhalen van de slachtoffers en ontwikkelden zij nieuwe rituelen om te herdenken en te rouwen. Sjiwwe is de zevendaagse rouwperiode in de Joodse traditie, maar betekent ook ‘zitten’ en is het woord voor het getal zeven in het Jiddisch.

Christine Gispen-de Wied, voorzitter van Stichting Sobibor, heette de ongeveer 200 aanwezigen welkom.

Hierna volgende een drietal getuigenissen over het vernietigingskamp Sobibor. Floor van Woerkom las een tekst voor van Stephan Selmaszuk vanuit het perspectief van een omstander. Hij woonde op vier kilometer afstand van Sobibor en was wisselwachter op het rangeerterrein bij het vernietigingskamp.

Menno Visser las voor uit een rechtbankverhoor van Karl Frenzel in Dortmund (1962). Frenzel was SS’er in het vernietigingskamp Sobibor.

Anne Vleeschdraager las een tekst van Sobibor-overlevende Dov Freiberg. Hij was net 15 toen hij in Sobibor werd uitgekozen voor het
werkcommando. Hij heeft 17 maanden lang in Sobibor doorgebracht.

Lees hier de teksten  die zijn uitgesproken door Floor van Woekom, Menno Visser en Anne Vleeschdraager over omstander, dader en slachtoffer

Hierna volgde een toespraak door journaliste Rosanne Kropman over haar ervaringen in 2014 tijdens de archeologische opgravingen van de gaskamers op het terrein van het voormalig vernietigingskamp Sobibor. Onderstaand citaat raakt de kern van haar toespraak. In het najaar verschijnt haar boek ‘Het donkerste donker’ over het vernietigingskamp Sobibor.

“Ik was tot die dag in Sobibor altijd van mening dat er geen onderscheid is tussenmens en dier – homo sapiens is tot dat moment voor mij een soort als alle andere.Maar na het bezoek aan Sobibor ben ik ervan overtuigd dat juist deze plekken de mens van de dieren onderscheiden. Niet door één psychopaat maar door een groep is hier niet alleen nagedacht over een methode waarmee zo veel mogelijk mensen gedood kunnen worden, maar ook over hoe dat proces zo rustig mogelijk kan verlopen. Alles in dit verschrikkelijke kamp spreekt van kille berekening. Geen daad van woede, geen gevecht op leven en dood, niet om voedsel of om een geschiktepartner. Slechts het uitroeien van één groep vanwege een idiote ideologie. Alleen de mens is hiertoe in staat.”

Mirjam van Dam en Ed Boekee verzorgden een muzikaal intermezzo met Jiddische liederen. Hierna legden de aanwezigen steentjes bij het monument.